به نقل از «تین نیوز»

◄ بار ترانزیتی روسیه با خط آهن سرخس بافق بندرعباس قهر است؟

تاریخ انتشار: ۲۲ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۹۶۱۷۰۴

تین نیوز

امضای قرارداد راه‌ آهن رشت آستارا با توجیه رونق ترانزیت ریلی و حمل بار از روسیه تا بنادر جنوبی ایران انجام شده است اما سوال اینجاست که چرا بار روسیه روی خط آهن موجود فعلی (خط آهن سرخس – بافق – بندر عباس ) حمل نمی شود؟

به گزارش تین نیوز، ضرورت تعریف پروژه های عمرانی در ایران بر اساس اولویت های اقتصادی و توجیه پذیری و بازگشت سرمایه بر کسی پوشیده نیست اما در بعضی از پروژه ها این الزامات مورد توجه قرار نمی گیرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این امر موجب می شود بعضا سرمایه های کشور به پروژه هایی اختصاص یابد که توجیه اقتصادی آنها زیر سوال است. هدر رفت سرمایه در شرایطی که ایران با کمبود منابع و رشد منفی سرمایه گذاری مواجه است، موضوعیست که کارشناسان نباید از کنار آن به سادگی عبور کنند و در این زمینه به مسئولان هشدارهای لازم را ارائه کنند.

اخیرا نشستی با موضوع ترانزیت ریلی در دانشکده اقتصاد علامه طباطبایی برگزار شد و ابعاد این موضوع و چالش ها و فرصت های آن به بحث و بررسی صاحبنظران گذاشته شد. محمدرضا حدادی پژوهشگر اقتصادی در این نشست موضوعات قابل تاملی درباره ترانزیت ریلی و خصوصا پروژه رشت آستارا مطرح کرد.

وی با بیان این که عده ای تلاش می کنند این پروژه را مورد تایید مقام معظم رهبری نشان دهند، اظهار کرد: بیانات ایشان نشان می دهد حمایت خاصی از این پروژه خاص نداشته اند و نباید از مقام ولایت در حوزه هایی که نیاز به بررسی و نقد کارشناسی دارد، هزینه کرد.

حدادی با اشاره به پروژه هایی که در کشور بدون توجیه اقتصادی لازم به اجرا درآمده است بیان کرد: پروژه های عمرانی که با تبلیغات فراوان به عنوان پروژه های پر اهمیت نشان داده می شوند اهمیت و توجیه اقتصادی آنها معمولا محل شک و تردید است و اگر پروژه عظیم باشد و لازم باشد سرمایه کلانی به آن اختصاص یابد قطعا باید بررسی های دقیقی درباره توجیه اقتصادی آن انجام شود. به عنوان مثال  کریدور شمال جنوب همین الان هم ایجاد شده ولی از آن استفاده نمی‌کنیم.

وی درباره پروژه رشت آستارا اظهار کرد: اگر بار ترانزیتی روسیه بخواهد از مسیر ایران عبور کند، مسیر ترانزیت ریلی آن در حال حاضر موجود است و بار می تواند - در صورت وجود – از شرق دریای خزر و محور سرخس بافق بندرعباس به بنادر جنوبی ایران ترانزیت شود.

  حدادی تصریح کرد: سال گذشته از مسیر ریلی سرخس – بافق - بندر عباس ۱۱ هزار کیلومتر مسیر تراتزیت روس‌ها را کاهش دادیم و اگر بار وجود داشته باشد قاعدتا می تواند روی همین ریل بیاید.

بر این اساس، این پژوهشگر اقتصادی سوال درخور تاملی را مطرح کرده است که لازم است طراحان پروژه ریلی رشت آستارا به آن پاسخ دهند.

انتهای پیام

آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید

منبع: تین نیوز

کلیدواژه: راه آهن رشت آستارا ترانزیت ریلی کریدور شمال جنوب ترانزیت ریلی راه آهن رشت آستارا ترانزیت ریلی ایران و روسیه توجیه اقتصادی ترانزیت ریلی رشت آستارا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tinn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تین نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۹۶۱۷۰۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تعریف دولتمردان برجام از خود به خاطر نابودی یک دهه فرصت رشد اقتصادی!

«برجام صرفاً یک مخدر بود که حواس مسئولین را از تحولات پرت کرد. برجام هویت دولت قبل است و به همین دلیل نمی‌خواهند شکست آن را بپذیرند. بدفهمی دولت روحانی از پدیده تحریم باعث از دست رفتن دهه۹۰ شد».

به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس‌جمهوری در دولت‌های یازدهم و دوازدهم، اخیرا در گفت‌وگو با روزنامه اعتماد به بیان نقاط ضعف و قوت دهه نود پرداخت و در حالی که بیان می‌کرد دهه نود، بدترین دهه مردم ایران بوده، به تعریف و تمجید درباره برجام پرداخت. در واکنش به این اظهارات، مسعود براتی کارشناس مسائل اقتصادی به رجانیوز گفت: برخی از صحبت‌های آقای جهانگیری درباره وضعیت اقتصادی و تحولات دهه ۹۰ قابل‌قبول و برخی تحلیل‌ها غیرواقعی هستند. دهه ۹۰ دهه گمشده اقتصاد ایران است، اما آقای جهانگیری به دلایل این گمشدگی اشاره نکردند. بر خلاف آن چیزی که مدنظر آقای جهانگیری است که برجام توانست شرایط اقتصادی جامعه را متحول کند، اتفاقاً نوع مواجهه دولت‌های یازدهم و دوازدهم در بحث تحریم‌ها و مسیری که انتخاب شد، یعنی مسیر مذاکره برای رفع تحریم‌ها، بدون شک اثر خیلی جدی در گم‌شدن دهه ۹۰ در اقتصاد ما داشته است.

آن چیزی که متأسفانه در دهه ۹۰ اتفاق افتاد، بدفهمی از پدیده تحریم، از نحوه کارکرد تحریم و از جایگاه تحریم در سیاست خارجی آمریکا و اهداف خصمانه‌ای بود که دولت آمریکا در قبال ایران دنبال کرد و برنامه‌هایی که علیه مردم ایران داشت. این بدفهمی سبب شد که راه اشتباهی انتخاب شود و این راه اشتباه باعث شد که ما دهه ۹۰ را برای رشد اقتصادی و استحکام اقتصادی از دست بدهیم. این نکته‌ای است که آقای جهانگیری اصلاً به آن اشاره نکرده است.

از طرفی ایشان در بحث اقتصادی برجام اغراق‌هایی هم کرده است. البته برجام آورده‌ها و نتایجی داشته، اما نه آن چیزی که به‌صورت اغراق گونه بیان شود. مهم‌ترین آورده برجام فروش فیزیکی نفت ایران و بازگشت سطح فروش نفت به قبل از تحریم‌ها بود که در سال‌های ۹۵ و ۹۶ اتفاق افتاد. نوع تعاملات اقتصادی خارجی ایران به‌گونه‌ای شد که کاملاً نسبت به بازگشت تحریم‌ها آسیب‌پذیر شد و لذا هر چند شاهد رشد نفتی خوب در سال ۹۵ بودیم، اما این رشد در سال ۹۶ رخ نداد، چون مهم‌ترین متغیر آن نفت بود و یک‌بار اتفاق افتاد و وقتی در سال ۹۷ با تحریم‌ها مواجه شدیم و خروج آمریکا از برجام اتفاق افتاد، دو سال پیاپی رشد منفی را تجربه کردیم که کل آن رشد مثبت را به محاق برد و در مجموع دهه ۹۰ برای ما دهه درجازدن محسوب می‌شود.

برجام نتوانست مشکلات ما را با دنیا رفع‌ و رجوع کند، بلکه صرفاً یک مسکن موقتی بود و بیشتر برای ما نقش مخدر را ایفا کرد و ما نسبت به روندهایی که برای ما تهدید بودند، چه در منطقه و چه در سطح جهان، بی‌توجه شدیم و حتی به توسعه زیرساخت‌های تحریم که در دولت اوباما و بعد ترامپ انجام شد؛ از جمله راه‌اندازی مرکز هدف‌گیری تأمین مالی تروریسم در منطقه خلیج‌فارس در کشور عربستان توجه نکردیم. قانون کاتسا که توسط کنگره آمریکا تصویب شد، برای ما امر مهمی تلقی نشد و به آن توجه نکردیم و ضرباتی هم که در سال‌های ۹۷ و ۹۸ بر ما وارد شدند، ماحصل همین بی‌توجهی‌ها بودند، لذا نه‌تنها مشکلی از ما حل نشد، بلکه ما را در یک خلسه و فضای ناهشیاری قرارداد که آسیب آن را دیدیم. این ادعا که برجام در جذب سرمایه‌گذاری خارجی موفق بوده، با آمارهای موجود تطابق ندارد. در سال‌های ۹۵ و ۹۶ که سال اجرای برجام است، روی کاغذ رشد سرمایه‌گذاری خارجی رخ ‌داده، اما در واقعیت طرح‌هایی که عملیاتی شدند و سرمایه‌های که به‌صورت واقعی وارد کشور شدند، اعداد بسیار کمی هستند که نشان می‌دهند سرمایه‌گذاران نتوانستند اعتماد کنند و ریسک تحریم‌ها کماکان برقرار بوده است؛ لذا در سال ۹۵ زیر ۲ میلیارد دلار تحقق سرمایه‌گذاری خارجی رخ‌ داده و در سال ۹۶ هم همین حدود بوده است؛ درصورتی‌که در دوره آقای رئیسی در سه سال اخیر اعداد بسیار قابل‌توجهی ثبت شده‌اند که در مسیر اجرا قرار دارند. برای مثال در سال ۱۴۰۲ مبلغ سرمایه‌گذاری طبق اعلام رسمی متولی امر ۵.۵ میلیارد دلار بوده است.

علت دفاع آقای جهانگیری از برجام این است که مهم‌ترین ایده دولت آقای روحانی مذاکره بود و نتیجه آن که برجام باشد، هویت آنها را می‌سازد. طبیعی است که از آن دفاع و طبیعتاً تمام تحلیل‌های خودشان را به این سمت معطوف کنند که برجام اتفاق مهمی بوده و تجویز فعلی‌شان هم برجام باشد. ناموفق بودن این مسیر و عدم توفیقاتش برای همه ایرانی‌ها شفاف و تثبیت شده است.